Ścisłe pasowanie
Relining

Procesy reliningu rur należą do najstarszej grupy procesów w zakresie regeneracji. Procesy reliningu dzieli się na ściśle pasowane "close fit" (np. proces U-Liner) i nie ściśle pasowane (z przestrzenią międzyrurową). Z reguły w przypadku reliningu krótkiego i długiego chodzi o procesy, które nie powodują przylegania do starej rury "close fit" i powodują powstanie przestrzeni międzyrurowej, która może być w razie potrzeby napełniana wypełniaczem.

Te różne techniki procesowe reliningu rur można zdefiniować w następujący sposób:

• relining krótki składa się z krótkich rur z łącznikami mufowymi na obydwu końcach o długości od ok. 0,60 m do 3,00 m, które mogą być zbudowane z różnych materiałów. Regeneracja uszkodzonych rurociągów następuje przez studzienki rewizyjne lub też przez minimalnych rozmiarów wykopy poprzez wciąganie lub wsuwanie poszczególnych modułów. Połączenia wciskowe modułów przygotowywane są w studzience lub w wykopie,
• relining długi, nazywany również sliplining, opisuje metodę, w której wciągane są rury HD-PE lub rury stalowe przez wykop do starego rurociągu. Wielkość wykopu zależy od miejscowych warunków, dopuszczalnego promienia gięcia (zależny od materiału i temperatury) wprowadzanej rury, budowy wciągarki i prowadnicy liny. Bliższe informacje zawarte są w instrukcji DVGW (Niemiecki Związek ds. Gazu i Wody) GW 320/I, relining odcinkami rur opisuje metodę, w której jeden odcinek nie może być regenerowany w ciągu jednego toku pracy. W jednym wykopie łączy się rurę z już wciągniętą częścią rurociągu a następnie ciągnięty jest on dalej o tą długość rury. Technika jest podobna jak w przypadku reliningu krótkiego, jednakże poszczególne odcinki rurociągu są znacznie dłuższe - 6,12 lub 20 m.

Proces reliningu rur

Metody reliningu rur z przestrzenią międzyrurową stosuje się wtedy, gdy odcinek rurociągu przeznaczony do regeneracji dysponuje znacznym zapasem przekroju rury, a w wypadku rurociągów ciśnieniowych, gdy istnieje możliwość uzyskania zwiększenia przepływu poprzez podwyższenie ciśnienia. Obok redukcji przekroju przez nową rurę nowy odcinek rurociągu zostaje jeszcze zmniejszony na skutek powstającej przestrzeni międzyrurowej.

Podczas gdy relining krótki stosowany jest wyłącznie w obszarze rurociągów wolnospławnych, relining długi i odcinkami rur stosowany jest w przeważającej części w rurociągach ciśnieniowych.

Wymienione procesy są procesami odnawiającymi (przebudowa rurociągu), tak że stara rura nie odgrywa już żadnej roli jeżeli chodzi o późniejsze właściwości nośne. Odnośnie dostępu do regenerowanej rury wymagane są przy reliningu krótkim tylko studzienki lub małe wykopy, podczas gdy w przypadku innych metod muszą być dostępne wykopy o znacznej długości w zależności od głębokości umieszenia i średnicy rury.